Το είχα ψυχανεμιστεί αλλά ο κόφτης τολμηρότητας μέσα μου με εμπόδιζε να το βγάλω. Και με εμπόδιζε όχι λόγω αναστολών από μια γενικώς νοούμενη κοινωνική αντίληψη πρόσληψης της πραγματικότητας, αλλά επειδή ο ίδιος ο καθημερινός μου περίγυρος το μετάλλαξε σε κανονικότητα, η διατάραξη της οποίας προξενεί δυσφορία. Οι προσλαμβάνουσες λοιπόν που είχα (και έχω) από το πως η πλειονότητα του κόσμου αντιλαμβάνεται την υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζουμε ως χώρα από την Τουρκία είναι εφιαλτικές.
Ενώ η Τουρκία ήδη μορφοποιεί με θαυμαστή πανουργία την εθνική αντίληψη της Τουρκικής κοινωνίας, όχι μόνο για το σήμερα, αλλά και για το βαθύ μέλλον, με την αναμόρφωση της σχολικής διδακτέας ύλης, εμείς, μπλεγμένοι στον κολλώδη ιστό μιας παρακμιακής νεωτερικότητας, οτιδήποτε εθνικό το θεωρούμε ξεπερασμένο.
Τα σχολικά βιβλία της Τουρκίας ήδη από το Σεπτέμβριο θα έχουν ιστορική και πολιτική ύλη αντάξια στρατηγικής διπλωματικού επιπέδου. Θα εκθέτουν τα κατά την Τουρκία δίκαιά της απέναντι στην Ελλάδα μιλώντας εκτός από το μυαλό και στην ψυχή των τουρκόπαιδων περί «γαλάζιας πατρίδας», «θάλασσας των νήσων», «σύνορα της καρδιάς μας» και άλλα σπαραξικάρδια και επιπλέον περί δικαιωμάτων της στην Κύπρο, καταπιεζομένων μειονοτήτων της, αδικιών από συνθήκες κλπ., όλα τεκμηριωμένα με νομικά επιχειρήματα σε γλώσσα κατανοητή.
Αυτά, μαζί με την ένδοξη τουρκική ιστορία που θα διδάσκεται στα σχολεία και σε συνδυασμό με την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος της πολυπληθούς γείτονος, σε 20 χρόνια περίπου θα δημιουργήσουν μια συμπαγή ομοιογενή κοινωνία που θα μας βλέπει ως αδικοπραγούντα γείτονα την ώρα που εμείς, κατά πως φαίνεται, θα εξακολουθούμε να ζούμε τη φαντασίωσή μας περί «λαών που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα», «Αιγαίο θάλασσα φιλίας» και «soft power-μαλακής (προσοχή στον τονισμό) ισχύος».
Η Τουρκία προετοιμάζει μεθοδικά τον ακρωτηριασμό της χώρας μας και αυτό δεν αντιμετωπίζεται αποσπασματικά. Στρουθοκαμηλίζουμε, με τη νεολαία απυξίδωτη παραπαίουσα όπως όλοι στο εθνικό ναδίρ μας, ασχολούμενοι με βάσεις εισαγωγής, δικαιωματισμούς, αγωνιστικές γυμναστικές, ερ-μπι-εν-μπις, φεστιβάλ, γηπεδικές κραυγές και τηλεοπτικό κουτσομπολιό. Η ανάσχεση της Τουρκίας πέρα από τα εξοπλιστικά μας απαιτεί ένα ολιστικό μοντέλο αντιμετώπισης που θα κινητοποιήσει καθολικά τον Ελληνισμό. Οι πολιτικοί μας να αποτινάξουν τη μάκα της βολικής υποκρισίας και να αναλάβουν ευθύνες πατριωτικής στράτευσης. Εμείς οι ενήλικες, καταστρέψαμε τη νεολαία του λεξιλογίου των 50 λέξεων με κυριαρχία του «μα..κα». Δεν πάει άλλο, ο καθείς αναλαμβάνοντας ατομική ευθύνη οφείλει να δράσει.
Το Ελληνικό πολιτικοκοινωνικό σύστημα εδώ που κατρακυλήσαμε χρειάζεται κυριολεκτικά ανατίναξη για να χτιστεί εκ νέου στιβαρά στα εθνικά θεμέλια που απαιτούνται.
Γιώργος Χώτος, ομότιμος καθηγητής πανεπ. Πατρών
Ιούνιος 2024