Βρίθει το διαδίκτυο και ο έγχαρτος τύπος από αναλύσεις ειδικών, αξιόλογων βέβαια, πατριωτών και ειλικρινά ανησυχούντων για το τέλμα της Ελλάδας, που στηλιτεύουν τα τόσα στραβά και παράλογα του τόπου μας και προτείνουν με έντονο ύφος δρόμους και τρόπους για να υψωθούμε ως χώρα και να αναμορφωθούμε οικονομικά, στρατιωτικά, κοινωνικά, μορφωτικά.
Όμως στη συντριπτική τους πλειονότητα (και αυτό με απογοητεύει) οι προτάσεις τους είναι τόσο γενικόλογες, παρόλη τη στόχευσή τους, που πρακτικά δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από ευχολόγιο, εκτονωτικού και ιδιότυπα ανακουφιστικού του πνεύματος εγχείρημα.
Αρθρα και αναλύσεις αναδεικνύουν την ανάγκη η Ελλάδα να εξυγιάνει την οικονομία της, να στραφεί στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, να αποκεντρωθεί, να λυθεί το δημογραφικό, να εκσυγχρονιστεί η δημόσια διοίκηση, το σύστημα υγείας, η δικαιοσύνη, οι μεταφορές, να παταχθεί η φοροδιαφυγή, να ενισχυθεί ο στρατός, να αναγεννηθεί η αμυντική βιομηχανία, να αναμορφωθεί η παιδεία, να συνδεθούν τα πανεπιστήμια με την οικονομία, να αναπτυχθεί η ακριτική Θράκη, η Μακεδονία, η Ηπειρος και τόσα άλλα προσφερόμενα για κριτική και «θεραπεία».
Όμως, όπου και όταν για τα παραπάνω φθάνει η ώρα των λύσεων, αυτές μόνο απλές και άμεσα εφαρμόσιμες δεν μπορούν να θεωρηθούν. Και αυτό οφείλεται στο ότι οι ποθούμενες αναμορφώσεις είναι τόσο περίπλοκες όσο και χρονοβόρες, με σοβαρές πιθανότητες να καταλήξουν είτε κολοβές, είτε αιτίες για νεοφυή προβλήματα κατά την εκτέλεση της όποιας θεραπείας.
Όλα είναι πολιτική. Και πολιτική στην πράξη σημαίνει νομοθέτηση. Το να νομοθετήσεις (γιατί πως αλλιώς θα επιφέρεις τα ζητούμενα) για προβλήματα δομικά, πολύπλοκα, πολυπαραγοντικά, μπορεί μεν να είναι μια αρχή, πλην όμως τόσο η εφαρμογή των νόμων όσο και οι αδράνειες της πεπατημένης θα καταστήσουν την επιδιωκόμενη αναμόρφωση χρονοβόρα και ευπρόσβλητη σε αντιδράσεις θιγομένων.
Υπάρχουν όμως θεμελιακές ριζοσπαστικές κινήσεις νομοθέτησης που αφορούν τον πυρήνα των καταστάσεων και η ισχύς τους ομογενοποιεί και καθιστά εξ’ αρχής διαχειρήσιμες τις πολυπλοκότητες που απαιτούν αναμόρφωση.
Πως για παράδειγμα μπορείς να εμφυσήσεις αέρα ανάπτυξης (δημογραφικής, βιομηχανικής, κλπ) στη Θράκη όταν το φορολογικό καθεστώς κάνει την κερδοφορία αναιμική ή και ανέφικτη; Που θα βρεις εργατικό δυναμικό όταν η κοινωνία αποφεύγει ως μιαρή τη λέξη εργάτης;
Πως θα ενισχύσεις τη στρατιωτική ισχύ της Ελλάδας όταν, πριν από κάθε τι άλλο, η αποφυγή στράτευσης καταντά τη θητεία αναπόφευκτο κακό μόνο γι’ αυτούς που δεν μπορούν να την αποφύγουν;
Στη βάση του πρώτου παραπάνω προβλήματος και όλων των συναφών αυτού, βρίσκεται η άδικη και παράλογη φορολογία που καταντά την επιχειρηματικότητα διαστροφή. Η νομοθέτηση λοιπόν ενός ριζοσπαστικού μέτρου, του καθολικού flat tax 15% σε ΦΠΑ και φορολογητέο εισόδημα όλων ανεξαιρέτως, με έκπτωση από τη φορολόγηση κάθε είδους δαπάνης, θα καθάριζε πλήρως το τοπίο, θα εξαφάνιζε τη φοροδιαφυγή και θα ήταν πραγματικό εφαλτήριο για ανάπτυξη στη Θράκη (και όχι μόνο), μια και μόνο τότε θα έπιαναν τόπο και τα όποια κίνητρα από ειδικά νομοθετήματα για παραμεθόριες περιοχές.
Στη βάση του προβλήματος της ενίσχυσης του στρατού απαιτείται η άμεση νομοθέτηση της υποχρεωτικής στράτευσης άνευ ουδεμίας εξαίρεσης αρρένων και θηλέων στα 18 για τουλάχιστον 18 μήνες και εφεδρεία μέχρι τα 45-50. Αρχίζουμε με αυτό και τα υπόλοιπα ακολουθούν.
Αρκετά με τα ευχολόγια, τις επισημάνσεις, τις υποδείξεις. Πρώτα φτιάχνεις τη γερή θεμελίωση και κατόπιν χτίζεις, προσθαφαιρείς, ή πανωσηκώνεις.
Γιώργος Χώτος, Σεπτέμβριος 2024