Ξαφνικά άστραψε και βρόντηξε στο μυαλό μου η αλήθεια. Ενιωσα φωτισμένος και ένα ασήκωτο βάρος ξεπλάκωσε την ψυχή μου. Μιλώ για τους ανέμους του πολέμου που φυσούν στη γειτονιά μας και απειλούν να στρέψουν και προς εμάς τις φλόγες. Και τότε ωιμέ τι θα κάνουμε; Θα γίνουμε κι εμείς μέρος του προβλήματος όσο κι αν δεν το θέλουμε; Θα μας σύρουν σε πολεμική κινητοποίηση ή και εμπλοκή; Ακόμα κι αν μας απειλεί η ακόρεστη στην όρεξη Τουρκία με μικρούς ή μεγαλύτερους ακρωτηριασμούς, εμείς όσα δίκια κι αν έχουμε θα «τσιμπήσουμε» και θα της πουλήσουμε «τσαμπουκά»; Που θα πάει αυτή η κατάσταση τέλος πάντων; Εμείς ως νεοέλληνες δεν τα γουστάρουμε όλα αυτά. Ζούμε μια ωραία ζωή με ταξίδια, ταβέρνες, εξόδους, συναυλίες (και καμιά πορεία να περνά η ώρα), γλέντια, μανικιούρ-πεντικιούρ, μαλλιά και laser αποτριχώσεις (έχω υπολογίσει ότι οι τσαούσες του είδους καθαρίζουν 5χίλιαρα μηνιαίως μαύρα), καλοκαίρια με μπιτσόμπαρα, μπάνια και γενικώς λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι (ή κορίτσι) μου, στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.
Τρελοί είμαστε να τα πετάξουμε όλα αυτά και να κάνουμε τι; Να πάρουμε τα όπλα του διαβόλου και να γίνουμε σαν τα μούτρα των γειτόνων μας; Όχι, όχι, δεν το δέχομαι. Είμαι όπως κι εσείς πασιφιστής και λέω όχι στους πολέμους, όχι στα κανόνια. Όχι στα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ που θέλουν τους λαούς να μισιούνται και να σφάζονται. Ας παραδειγματιστούμε όλοι μας από άλλους λαούς όπως … Κίνα (ουπς, σόρι), Ρωσία (ουπς, σόρι), Ιράν (ουπς, σόρι), Ινδία (ουπς, σόρι), Λίβανο (ουπς, σόρι), Ισραήλ (ουπς, σόρι), Πακιστάν (ουπς, σόρι), από κάποιους ειρηνόφιλους τέλος πάντων, κάπου υπάρχουν αλλά τώρα δεν μού ‘ρχεται.
Προτείνω λοιπόν η Ελλάδα να παίξει ένα μεγαλειώδη ρόλο που θα την καταστήσει φωτοδότη της ειρήνης σ’ όλη την οικουμένη. Με μια συγκλονιστική πολιτική κίνηση που θα ‘χει τη στήριξη όλου του πληθυσμού της, να διακηρύξει στεντορίως σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου ότι αποκηρύσσει τα όπλα, καταδικάζει τους πολέμους, διαλύει το στρατό της και τείνει χείρα φιλίας και συνεργασίας σε γείτονες και μη.
Φαντάζομαι, όπως κι εσείς άλλωστε, ότι κάτι τέτοιο θα συγκλονίσει τον πλανήτη. Δεν θα έχει παρουσιαστεί ποτέ στην ιστορία κάτι τέτοιο μοναδικό υπέρ του ανθρώπου. Όλα τα έθνη θα ανακουφιστούν με την αλήθεια για την οδό της ευτυχίας που τους δείχνουμε και είναι σίγουρο ότι θα πράξουν το ίδιο. Αν δεν το κάνουν, κακό του κεφαλιού τους. Εμείς πάντως θα ησυχάσουμε και η Τουρκία θα πάψει να νιώθει απειλούμενη απ’ την Ελλάδα. Μια νέα περίοδος ευημερίας και πλούσιων μισθών, συντάξεων και εφάπαξ μαζί με κοινωφελή έργα, ανοικτά σύνορα και ΜΚΟ που θα συνδράμουν σε όλα, από δενδροφυτεύσεις, οικολογικά πάρκα, εκκενώσεις βόθρων, έως καθαρισμούς σπιτιών και πλατειών θα γίνουν όλα κατορθωτά μόλις σταματήσουμε να ρίχνουμε λεφτά στην καταβόθρα των εξοπλισμών και αφιερωθούμε στην απόκτηση πτυχίου από νέους, μεσήλικες και υπερήλικες.
Να λοιπόν η αποστολή της Ελλάδας για ένα κόσμο μιας νέας εποχής. Απορώ μάλιστα πως δεν το σκέφτηκε ακόμα κανείς άλλος πέρα από την αφεντιά μου. Να το θυμάστε πάντως όταν γίνει ότι εγώ το είπα πρώτος.