Αφορμή για να γράψω το παρόν αρθρίδιο αποτέλεσε μια στιχομυθία της παραλίας μεταξύ εμού και μιας μεσόκοπης λουόμενης. Καθώς είμαι τακτικός θαλασσοχρήστης της ακτής του Καστελοκάμπου όπου κατοικώ, μια πρόσφατη αυγουστιάτικη ημέρα γύρω στη 12η μεσημβρινή, καθώς απολάμβανα τον ήλιο στην καρέκλα μου μετά από κολύμπι 700 μέτρων διαβάζοντας ιστορικό περιοδικό, μια κυρία από τους θαμώνες της παραλίας με την οποία έχουμε μια τυπική σχέση χαιρετισμού μου είπε με πειρακτική διάθεση:
– Καλημέρα κύριε Γιώργο. Γι’ αυτό σας ζηλεύω εσάς τους καθηγητές, έχετε όλο το καλοκαίρι δικό σας. Γι’ αυτό λέω και στο γιό μου μάθε παιδί μου γράμματα ….
– Πράγματι κυρία .. μπορώ και έχω άνεση το καλοκαίρι, όμως συνδυάζω εργασία και απόλαυση. Σήμερα γύρισα από το εργαστήριο στο Μεσολόγγι και κατευθείαν ήρθα στην υπέροχη θάλασσα.
– Τι; δεν έχετε κλείσει για καλοκαίρι;
-Κυρία … δεν μπορώ εύκολα να σας εξηγήσω, η ερευνητική μου δουλειά δεν σταματά ποτέ, συνεχίζεται ακόμα και στο σπίτι.
– Καθηγητής δεν είστε; δεν κλείνουν τα σχολεία το καλοκαίρι;
Να μη σας τα πολυλογώ, κάπου της εξήγησα τι σημαίνει καθηγητής πανεπιστημίου, κάπου ήθελα να αποφύγω την καλυμμένη της ζηλοφθονία και άγνοια και τελικά την ξεφορτώθηκα.
Ομως το περιστατικό αυτό μου έδωσε το έναυσμα για να συνειδητοποιήσω πόσα πράγματα οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν πίσω από μια επιφάνεια καθημερινότητας και το πιο βασικό, αδυνατούν να κρίνουν την ποιότητα κάποιου ανθρώπου αφού δεν γνωρίζουν βασικά στοιχεία της ζωής του, καθώς αντιλαμβάνονται τα πάντα βάσει της ροής των κοινότοπων πραγμάτων με τα οποία είναι συνηθισμένοι να επικοινωνούν με τους ομοίους τους.
Κατακλυζόμενος και εγώ από την άχρηστη και κουραστική πληροφορία του facebook με τις ασημαντότητες που ο καθένας ξεφορτώνει εκεί (φαγητά, ποτά, ξενοδοχεία, ηλιοβασιλέματα, μπαράκια, σαντορίνες κλπ), σκέφτομαι τι νόημα έχουν όλα αυτά για τον καθένα που μας τα δημοσιοποιεί, όταν στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε τίποτα για την καθημερινότητά του και την προσωπικότητά του. Facebook σημαίνει επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Σωστά; Τι είδους επικοινωνία μπορείς να έχεις αν δεν γνωρίζεις ποιος είναι πραγματικά ο άλλος; Τι κάνει στη ζωή του, τι πιστεύει, τι αισθητική έχει, ποιες αξίες θέλει να μεταδώσει, τι χρήσιμο μπορεί να προσφέρει. Αν δεν τα γνωρίζω όλα αυτά για κάποιον δεν μπορώ να τον αξιολογήσω. Δεν έχει νόημα η επαφή μαζί του, για εμένα τουλάχιστον είναι χάσιμο χρόνου. Και επειδή ο χρόνος αποτελεί στην περίπτωσή μου κάτι που προσπαθώ συνεχώς να τιθασεύσω, ας δημοσιοποιήσω μια τυπική καλοκαιρινή ημέρα μου για αυτούς που τυχαία ή σκόπιμα επικοινωνούν μαζί μου, αφενός για να καταλάβουν με ποιον επικοινωνούν και αφετέρου να μην χάνουν το χρόνο τους μαζί μου αν η καθημερινότητά μου τους απωθεί.
Ετσι λοιπόν συνεχώς, καθημερινώς και αδιαλείπτως με μόνες παραλλαγές τη θάλασσα και τη μη-θάλασσα μεταξύ καλοκαιριού και χειμώνα, διάγω τον βίο μου ως εξής:
5:30 πρωί. Εγερσις, καφές-πρωινό, υγιεινή.
6:00. Ενημέρωση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου κλπ. Μικροεπεμβάσεις στα μελετήματα και τα γραπτά μου, αποθήκευση αλλαγών, πλάνο ημέρας.
6:45. Είτε μόνος μου, είτε με τη Δέσποινα αναχώρηση για το Μεσολόγγι με το αυτοκίνητο (εντάξει τον Αύγουστο κάθε 2η ή 3η ημέρα).
7:20. Αφιξη στο εργαστήριο καλλιέργειας πλαγκτού στο Μεσολόγγι.
7:30 – 11:00. Δημιουργία, συντήρηση, μελέτη των καλλιεργειών πλαγκτού που διατηρούμε εκεί (το τι ακριβώς κάνουμε θα το βρείτε σε πλήθος σχετικών πληροφοριών στους ποικίλους ιστότοπούς μου).
11:00 Αναχώρηση από το έρημο campus του Μεσολογγίου (τι να κάνουν οι άλλοι όταν δεν έχουν εργαστήρια με ζωντανούς οργανισμούς;).
11:40. Αφιξη στην οικία μου στον Καστελόκαμπο (Ρίον), απόστασης 300 m από την παραλία.
11:50. Ενδυση κολυμβητική και ξεχύνομαι με καρεκλάκι σακίδιο και πετσέτα για τη θάλασσα.
12:00. Κολύμπι σταθερής διαδρομής ~700 m με συνδυασμό ελεύθερου, υπτίου και προσθίου.
12:30. Εξοδος, ντους, ξάπλωμα στην αλουμινένια ανακλινόμενη καρέκλα και απολαυστική ηλιοθεραπεία με διάβασμα ιστορίας ή στρατιωτικής ιστορίας (μακριά από μένα μυθιστορήματα για αδιέξοδα πενηντάρηδων ή χωρισμένων γυναικών).
13:00. Αναχώρηση.
13:00-13:20. Κανονικό γεύμα με ένα ποτηράκι οίνου, φέτα οπωσδήποτε και 1-2 φέτες ψωμί. Επιδόρπιο οπωσδήποτε μαύρη σοκολάτα.
13:30-14:45. Εργασία στον υπολογιστή με συγγραφή επιστημονικών άρθρων, επικοινωνία με περιοδικά, συνεργάτες, γραφειοκρατικές υποχρεώσεις και γενικά οτιδήποτε του πεδίου μου.
14:45. Μεσημεριανή σιέστα της οποίας προηγείται ημίωρη απόλαυση (ημιτελής σχεδόν πάντα καθώς ο Μορφέας με κυριεύει) εκπομπών του Netflix (Breaking Bad, Better call Saul, The Crown, κλπ).
16:15-16:30. Εγερσις. Καφές φραπέ μέτριος με γάλα και,
16:30 – 19:00. Εργασία στον υπολογιστή επιστημονικής φύσεως.
19:10. Αναχώρηση για απογευματινό κολύμπι, μία από τα ίδια με το μεσημεριανό.
20:10-20:30. Αναχώρηση.
20:30-21:30. Ελαφρύ δείπνο, φρούτο, χαπάκια ενισχυτικών (ω-3, βιταμίνη D, ψευδάργυρος, σπιρουλίνα, Rhodiola, Geriatric pharmaton). Εργασία στον υπολογιστή.
21:30-10:00. Περίπατος του σκύλου (ανήκει στην κόρη μου αλλά εγώ τον υπηρετώ) περί το 1-1,5 km στη γύρω περιοχή (πάντα με σακουλίτσες για τα “προϊόντα” του).
10:00-11:30. Εργασία στον υπολογιστή συνδυαζόμενη με κατά περίπτωση ενημέρωση από βίντεο που αξίζει να ειδωθούν (Peterson, Prager, Sowell, Γρίβας, Μάζης, Καλεντερίδης, Λυγερός, Καραμπελιάς, κ.ά.).
11:30. “Πτώση” στο κρεβάτι και συνεχείς αποτυχημένες προσπάθειες να κρατηθώ ξύπνιος ολοκληρώνοντας το όποιο επεισόδιο παρακολουθώ στο Netflix (ευτυχώς που υπάρχει η συνέχιση από κει που το άφησες, ή θυμάσαι τέλος πάντων που το άφησες).
Για τη συνέχεια παραπέμπω στην αρχή της περιγραφής.
Τους χειμερινούς μήνες αφαιρουμένου του κολυμπιού και με ωράριο στο εργαστήριο 8:00 – 15:00 όλα τα άλλα γυρίζουν γύρω από επιστημονική εργασία, διάβασμα και ενασχόληση με το διαδίκτυο για μόρφωση-ενημέρωση. Και όταν ομιλώ για διαδίκτυο φυσικά εννοώ και τις τηλεδιασκέψεις, τηλε-εκλεκτορικά, τηλεδιδασκαλία, τηλε-εξετάσεις που είναι στις υποχρεώσεις μου. Το διαδίκτυο με έσωσε καθώς με απάλλαξε από τη μετάβαση σε τράπεζες, εφορίες, ΔΕΚΟ και τα συναφή. Ολα κινούνται γύρω από τον υπολογιστή που είναι για μένα εργαλείο ζωής. Τα αποθηκευμένα αρχεία μου επιστημονικά και μορφωτικά μετριούνται πλέον σε τεραμπάιτ και εκτός από εφεδρικό υπολογιστή διαθέτω και 5 εξωτερικούς σκληρούς δίσκους. Στην περίπτωσή μου το να χάσω πολύτιμο υλικό δεν αποτελεί περίπτωση πιθανού συμβάντος. Πρέπει να αποκλειστεί.
Αυτά με λίγα λόγια κυρίες και κύριοι αποτελούν τις διαδοχικές ψηφίδες που μορφοποιούν την καθημερινότητά μου.
Ως συμβουλή σε όσους δεν ενοχλούνται να την ακούσουν, είναι η προτροπή να αξιοποιούν το χρόνο τους και να μη θεωρούν ρουτίνα τη δυνατότητα να δρουν σ’ αυτά που μπορούν όσο είναι υγιείς. Διότι όλοι μας είμαστε υποψήφιοι στην ανημπόρια, η οποία αν επέλθει θα μας πικράνει, καθώς θα αναπολούμε με νοσταλγία τα χρόνια της ρουτίνας που αντιπαθούσαμε και αφήναμε αναξιοποίητη.
Γιώργος Χώτος, Αύγουστος 2021