Η τουρκική παραπληροφόρηση, προπαγάνδα και διεθνής διείσδυση επιχειρείται στις μέρες μας, με αποκλειστικό σκοπό την προετοιμασία του τουρκικού λαού και των διεθνών κέντρων κοινής γνώμης και εξουσίας για επίθεση της Τουρκίας στην Ελλάδα, με θρασύτατα δικολαβικά επιχειρήματα που επικεντρώνονται στο εξής ένα (βλέπε παρακάτω) που δήθεν απειλεί την Τουρκία ως θιγόμενη χώρα από τη μη τήρηση των όρων της συνθήκης ειρήνης της Λωζάννης του 1923 μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδος (ως ενός μέλους των συμμαχικών κρατών) που υπέγραψαν.
Διατείνεται λοιπόν η Τουρκία θορυβούσα όλο και πιο δυνατά ότι η Ελλάδα μη υλοποιώντας την αποστρατιωτικοποίηση των νήσων Λέσβου, Χίου, Σάμου και Ικαρίας παραβαίνει τους όρους της συνθήκης, συνεπώς οι νήσοι αυτές δεν μπορούν να της ανήκουν. Οσο εξοργιστικό κι αν ακούγεται αυτό, η Ελλάδα, μια και η μοίρα της «κατσίκωσε» αιωνίως αυτόν τον γείτονα στη σημερινή (έστω) επικράτειά της, δεν είναι δυνατόν να αντιδρά με κόσμιο και νόμιμο τρόπο (μόνο) επιχειρώντας με αντεπιχειρήματα λογικής (που ισχύουν βέβαια) να αποδομήσει την τουρκική προκλητικότητα. Βεβαίως, το δικαίωμα στην αυτοάμυνα δίδει τη νομιμοποίηση σε κάθε κράτος να εξοπλιστεί κατά το δοκούν. Βεβαίως και δεν συναρτάται η ελληνική κυριαρχία αυτών των νήσων από το αν (κατά τη λογική της Τουρκίας) η Ελλάδα στρατιωτικοποιεί ή αποστρατιωτικοποιεί αυτές τις νήσους. Αυτό που θα καταλάβει ο κάθε ξένος όταν το ακούσει είναι εν πολλοίς το εξής: Τι γίνεται εκεί κάτω τέλος πάντων; Καλά, η Τουρκία δεν είναι και το καλύτερο παιδί. Όμως κι αυτοί οι Ελληνες τι θέλουν τώρα; Αφού η συνθήκη σου λέει (κι ας μην την έχουν διαβάσει) ότι τα νησιά πρέπει να είναι αποστρατιωτικοποιημένα (αυτό το μήνυμα μένει από την Τουρκία), διώξτε επιτέλους Ελληνες τα στρατεύματά σας από εκεί και όλες οι διαφορές σας τελείωσαν, ειρήνη υμίν.
Η αντίδραση της Ελλάδας πρέπει να βγει διεθνώς με στιβαρό και καταιγιστικό τρόπο και ακριβώς να δώσει την συμφέρουσα για αυτήν ερμηνεία των άρθρων εκείνων της συνθήκης που η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί.
Δεν έχω καταλάβει ακόμα το λόγο για τον οποίο η Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πράξει κάτι τέτοιο αφήνοντας το σαράκι της αμφιβολίας να διεισδύει στα μύχια του εγκεφάλου όχι μόνο των ξένων αλλά και των Ελλήνων. Πέραν λοιπών των ευνόητων λόγων που αφορούν την προστασία της εθνικής κυριαρχίας και που παγκοσμίως είναι κατοχυρωμένοι, η Ελλάδα οφείλει να δράσει με χειρουργική τεχνική σε νομικό επίπεδο δημοσιοποιώντας τους ισχυρισμούς των δικαίων της σε αντίκρουση των τουρκικών παραλογισμών, ακριβώς στο τυπικό και ουσιαστικό περιεχόμενο των όρων της συνθήκης που η Τουρκία επικαλείται. Αυτό πρέπει να γίνει με στυγνή ερμηνεία των άρθρων της συνθήκης και ιδίως του άρθρου 13 και να καταδείξει ότι αυτά που ισχυρίζεται η Τουρκία δεν ισχύουν.
Το άρθρο 13 ορίζει αυτολεξεί:
Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρή εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα:
- Αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τινός έργου.
- θα απαγορευθή εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοΐαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η Οθωμανική Κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοΐαν αυτής να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.
- Αι ελληνικαι στρατιωτικαί δυνάμεις εν ταις ειρημέναις νήσοις θα περιορισθώσι εις τον συνήθη αριθμόν των δια την στρατιωτικήν υπηρεσίαν καλουμένων, οίτινες δύνανται να εκγυμνάζωνται επί τόπου, ως και εις δύναμιν χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογον προς την εφ’ ολοκλήρου του ελληνικού εδάφους υπάρχουσαν τοιαύτην.
Πουθενά στο παραπάνω άρθρο δεν αναφέρεται ο όρος αποστρατιωτικοποίηση. Αντιθέτως έστω και υπό όρους επιτρέπονται στρατιωτικές δυνάμεις. Οι ναυτικές βάσεις και τα οχυρωματικά έργα (ασαφής όρος επιτρέπει κατά το δοκούν διαβαθμίσεις) δεν υφίστανται, οπότε η Ελλάς τηρεί τα συμφωνηθέντα.
Διαβάζοντας προσεκτικά το άρθρο κατανοούμε τα εξής:
- Υφίστανται (επιτρέπονται) ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στις νήσους αυτές. Το τι σημαίνει συνήθης αριθμός χωρεί ερμηνεία κατά τις περιστάσεις (μας ευνοούν παντοιοτρόπως) και κατά το δοκούν.
- Οι στρατιωτικές δυνάμεις των νήσων σκοπό έχουν την άμυνα διά των όπλων της επικράτειάς των. Η συνθήκη δεν επιφυλάσσει για αυτές άλλον ρόλο (π.χ. χωροφυλακής, αστυνομίας, ή εθνοφυλακής) παρά μόνο καθαρά στρατιωτικό διότι σε διαφορετική περίπτωση θα το όριζε αφενός ρητώς και αφετέρου υπό μια τέτοια λογική (μη στρατιωτική) παρέλκει η αναφορά στη συνέχεια της παραγράφου 2 σε χωροφυλακή-αστυνομία με σαφή καθορισμό ποσόστωσης. Αλλά και η υπάρχουσα χωροφυλακή-αστυνομία μπορεί να διαμορφωθεί με την κατάλληλη εκπαίδευση σε εφεδρικό στρατιωτικό σώμα. Η παράγραφος 3 του άρθρου 13 λοιπόν μας διευρύνει τις δυνατότητες δεν μας τις περιορίζει αν θελήσουμε να τη δούμε έξυπνα.
- Επιβεβαιωτικόν της δυνατότητας να έχουμε στρατιωτικές δυνάμεις είναι και η φράση που ακολουθεί «…..δύνανται να εκγυμνάζονται επί τόπου», η ερμηνεία της οποίας και οι δυνατότητες που μας δίνονται εξ’ αυτής είναι απεριόριστες και δυναμικές. Πως μπορεί να υπάρχει εκγύμναση χωρίς όπλα, σύγχρονα όπλα, βαριά όπλα; Οτιδήποτε κρίνουμε εμείς αναγκαίο προς εκγύμναση τελικά το χρησιμοποιούμε. Και φυσικά εκγύμναση και σε κατάλληλα ορύγματα (όχι οχυρωματικά, άντε δώρο από εμένα), με κτήρια για στέγαση, αποθήκες πυρομαχικών, οχήματα μεταφοράς, πυροβολεία, τανκς, πυραυλικά συστήματα κλπ. Διότι σε αυτά θα εκγυμναστούν οι στρατιωτικές δυνάμεις και όχι με σουηδική γυμναστική ή γιόγκα όπως αλήτικα γαβγίζουν οι Τούρκοι.
- Το άρθρο 13 απαγορεύει τις ναυτικές βάσεις. Όμως δεν αναφέρει τίποτα για στρατιωτικά αεροδρόμια. Ότι δεν απαγορεύεται ρητώς επιτρέπεται. Ελεύθερα λοιπόν μπορούμε να φτιάξουμε όσα πολεμικά αεροδρόμια θέλουμε αρκεί να μην παραβιάζουμε τον εναέριο χώρο της Τουρκίας. Αυτό ακριβώς κάνουμε ως προς την αποφυγή παραβιάσεων. Ενώ όμως εμείς δεν παραβιάζουμε οι Τούρκοι καταπατούν αισχρώς την παράγραφο 2 με συνεχείς παραβιάσεις του εναέριου χώρου των νήσων. Εδώ πρόκειται για τραγελαφική κατάσταση, αντί αυτές τις παραβιάσεις να τις κάνουμε σημαία καταγγελτικής πληροφόρησης ανά την υφήλιο για να καταδείξουμε ποιος παραβιάζει τη συνθήκη της Λωζάνης, ψελλίζουμε τα δίκαιά μας αμυνόμενοι. Επιπροσθέτως οι εναέριες παραβιάσεις των Τούρκων είναι και μια έξοχη δικαιολόγηση της αντιαεροπορικής μας άμυνας που συνεχώς (ελπίζω) γιγαντώνουμε.
Οι τούρκοι με την επιχειρηματολογία τους την προσομοιάζουσα σε δικαζόμενο πατροκτόνο που επιζητά επιείκεια λόγω της ορφάνιας του, ζητούν να προστατευθούν δήθεν από κάποιον που επειδή τον απειλούν δεν δέχεται να υποκύψει. Στο θαυμαστό πονηρά δομημένο νομικό τους οπλοστάσιο θρασύτατα καταλήγουν στο λαϊκίστικο και ξεσηκωτικό της κοινής γνώμης «τα νησιά δόθηκαν στην Ελλάδα υπό τον όρο να είναι αποστρατιωτικοποιημένα, εφόσον οι Ελληνες τα εξοπλίζουν δεν τα δικαιούνται». Πέραν των εννοιολογικών αποχρώσεων του εξοπλίζω και στρατιωτικοποιώ (νομικοί για εντρυφήστε και σ’ αυτό), αν τα νησιά δεν ανήκουν κατά τη «λογική» της Τουρκίας στην Ελλάδα τότε που ανήκουν; Στην Τουρκία σίγουρα όχι, διότι δεν προκύπτει από κανένα σημείο της συνθήκης. Μήπως στη Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία την Ιαπωνία, τη Ρουμανία και το Σερβο,-κροατο-σλοβενικό κράτος από κοινού, εφόσον η Ελλάδα είναι ζαβολιάρα; Μα πως είναι δυνατόν να μην κουρελιάζουμε διεθνώς την παιδαριώδη αιτίαση της Τουρκίας; Στο προηγούμενο άρθρο 12 αναφέρεται ρητώς:
Αρθρο 12.
Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.
Δηλαδή η κυριαρχία της Ελλάδος επί των νήσων αυτών είναι απόλυτη και επιφύλαξη επί των υπολοίπων διατάξεων διατυπώνεται μόνον για τις νήσους υπό ιταλική κυριαρχία και για τις νήσους σε απόσταση 3 μιλίων από την ασιατική ακτή. Πουθενά στη συνθήκη δεν αναφέρεται όρος, επιφύλαξη ή ακυρωτική πράξη για την ελληνική νησιωτική κυριαρχία εάν δεν πληρούνται οι όροι αποστρατιωτικοποίησης ή αφοπλισμού των νήσων Λήμνου, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας. Για το έτερο σκέλος των τουρκικών αιτιάσεων περί αποστρατιωτικοποίησης των Δωδεκανήσων, παρέλκει οποιαδήποτε επεξήγηση εκ μέρους της Ελλάδας μια και το θέμα δεν αφορά την Τουρκία παρά μόνο τα συμβαλλόμενα στη συνθήκη των Παρισίων του 1947 μέρη, ήτοι των συμμάχων και της Ιταλίας, τα οποία με το άρθρο 14 μεταβίβασαν την κυριαρχία των Δωδεκανήσων από την Ιταλία στην Ελλάδα. Όλα αυτά λοιπόν είναι κατασκευάσματα της Τουρκίας η οποία τα επενδύει με σοβαροφάνεια και δυστυχώς έχει πείσει τον τουρκικό λαό για το δήθεν δίκαιό της. Το ζήτημα είναι να μην πείσει και το διεθνές αδιάφορο κοινό και το πιο τραγικό, μια απληροφόρητη ελληνική κοινωνία.
Η κυβέρνηση οφείλει να αποδυθεί σε διεθνή διπλωματικό μαραθώνιο με επεξηγηματικά και στιβαρά αντίμετρα κονιορτοποίησης της τουρκικής προπαγάνδας. Πρέπει να σταλούν τα σχετικά έγγραφα σε όλες τις πρεσβείες στη χώρα μας, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ και συνάμα να καταχωρηθούν πληρωμένες δημοσιεύσεις σε όλες τις εφημερίδες του κόσμου με τις θέσεις μας.
Το ρεζουμέ της θέσης μας οφείλει να είναι: Η συνθήκη της Λωζάννης δεν προβλέπει αποστρατιωτικοποίηση ή αφοπλισμό νήσων, αντιθέτως ορίζει στρατιωτικοποίηση αυτών. Όλα τα επακολουθούντα αυτού επιχειρήματά μας πλέον γίνονται πολύ απλά και κατανοητά.
Το πιο βασικό όμως που πραγματικά θα ενώσει τους Ελληνες είναι ένα διάγγελμα του πρωθυπουργού (ή και του προέδρου της χώρας) όπου θα επισημάνει τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε, θα ξεριζώσει με την παραπάνω επιχειρηματολογία την τουρκική προπαγάνδα και θα μας καλέσει να είμαστε έτοιμοι για να υψώσουμε τοίχο αδιαπέραστο στο γείτονα διεθνή ταραξία. Πολλοί θα νομίσουν ότι κάτι τέτοιο θα είναι βαρύ για τον λαό μας, όμως λαθεύουν. Ο λαός θα ανακουφιστεί θα βγει από μέσα του αυτό που τον κατατρώει και θα λυτρωθεί ψυχικά. Θα δώσω κι ένα παράδειγμα κι ας παρεξηγηθώ. Ο γεμάτος καταθλιπτικό άγχος Μεταξάς (αυτός μας έτυχε τότε, τι να κάνουμε) όλη την περίοδο προ του ΟΧΙ, λίγες ώρες αφού το είπε, έδειχνε ανακουφισμένος, ήρεμος και περίλαμπρος καθώς στο γραφείο του υπέγραφε τη σωρεία των εγγράφων επιστράτευσης και πολεμικών ενεργειών για τον Γολγοθά που αναγκαστικά περίμενε την Ελλάδα.
Γιώργος Χώτος
Αύγουστος 2022