Η πλειονότητα των Ελλήνων αντιπαθεί τους Εβραίους, αντιπαθεί το Ισραήλ. Χρησιμοποιώ το ρήμα «αντιπαθεί» για να μην προκαλέσω υποκριτική αγανάκτηση εκ μέρους των αν ισχυριστώ ότι «μισούν».
Πρόκειται για ένα παράλογο αίσθημα απέχθειας προς αυτή την εθνότητα που δεν εκπλήσσει βέβαια μια και είναι η εκδήλωση του ανά τους αιώνες εμποτισμένου στη Δύση αντισημιτισμού.
Το εκπληκτικό συνάμα με τη στάση αυτή είναι ότι η αντιπάθεια προς το Ισραήλ και τους Εβραίους διατρέχει όλο το φάσμα των κοινωνικών βαθμίδων, από τα πλέον αμόρφωτα ή και λούμπεν άτομα έως τις έδρες των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.
Που βασίζεται όμως αυτή η αντιπάθεια και η συνεπαγόμενη εχθρότητα προς το Ισραήλ; Εχει βάση, αιτιολογία, δικαιολογία; Και που αποσκοπεί; Να ένα καλό ερώτημα ιδιαίτερα για τη διανόησή μας ως μια ιδιότυπη άσκηση πνευματικής τιμιότητας. Δηλαδή τι θα επιθυμούσαν ή και επιδιώκουν ακόμα; Να διορθωθεί το Ισραήλ για να γίνει συμπαθές ή αποδεκτό; Και σε τι να διορθωθεί; Η μήπως να εξαφανιστεί για να ησυχάσει η ανθρωπότητα;
Για να γίνω πιο σαφής θα αντιστοιχίσω ένα τέτοιο ερώτημα για την περίπτωση της ναζιστικής Γερμανίας ή του θεοκρατικού Χομεϊνικού Ιράν. Οι λογικοί άνθρωποι φυσικά και μισούν τη ναζιστική Γερμανία και στην εποχή τους επιθυμούσαν τη διόρθωσή της σε δημοκρατία, ή αν επέμενε, τον αφανισμό της, όπως και έγινε τελικά και αναδύθηκε μια νέα χώρα. Στην περίπτωση του Ιράν που εξακολουθεί να παραμένει μια σκοταδιστική θεοκρατία, ποιος λογικός άνθρωπος είναι δυνατόν να το συμπαθεί και στηρίζει χωρίς να επιθυμεί να ξαναγίνει μια κανονική χώρα όπως ήταν κάποτε;
Με άλλα λόγια για δύο εφιαλτικά καθεστώτα κρατών που δικαιολογημένα τα απεχθανόμαστε, γνωρίζουμε και τη θεραπεία για να αποτινάξουν το διαβολικό τους πρόσωπο και με το που θα γίνει αυτό, δεν έχουμε πλέον κανένα πρόβλημα για να διακείμεθα πλέον ευμενώς απέναντί τους.
Τι συμβαίνει όμως με το Ισραήλ; Τι ακριβώς αντιπαθούμε σε αυτό; Είμαστε σίγουροι για το αιτιολογημένο της αντιπάθειάς μας; Τι ακριβώς επιθυμούμε να πράξει για να το συγχωρήσουμε, να του επιτρέψουμε να υπάρξει; Μήπως πρώτα πρέπει να πληρώσει κάποιο τίμημα για να εξιλεωθεί από τις αμαρτίες του; Ποιες αμαρτίες; Η μήπως πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου Γης για να ηρεμήσει η ανθρωπότητα και αποδοθεί δικαιοσύνη;
Ποιος μπορεί να δεχτεί ότι μπορεί να έχουν νόημα τέτοια ερωτήματα και να θεωρείται ότι στέκει στα καλά του; Και όμως έχει διαχυθεί εντέχνως δουλεμένη από ύπουλα κέντρα πολιτικής προπαγάνδας, αυτή η μαζική υστερία του αντισημιτισμού, που δεν είναι τίποτα άλλο από μια καταφυγή στην ηδονική ανευθυνότητα της αμάθειας των δυτικών κοινωνιών.
Αφού λοιπόν εκτεθεί όλη η παράνοια αυτής της ψύχωσης και οι θεωρητικώς ερωτώμενοι κατά τα παραπάνω ψελλίσουν ασυναρτησίες ως απαντήσεις, τότε, είτε κάποιοι από αυτούς πιθανώς να ταρακουνηθούν και να αποτινάξουν την ιδεοληψία τους, είτε, (το πιθανότερο), οργισμένοι από το διανοητικό τους ξεγύμνωμα να ξεσπάσουν συμπεριφορικά και να δείξουν τον πραγματικό ζωώδη εαυτό τους με την επικράτηση των συναισθηματικών ενστίκτων στη λογική, κατά το: «Μισώ τους Εβραίους». «Γιατί;» «Γιατί έτσι». «Ποιο έτσι»; Το εξής «έτσι» (κατά τη γνωμάτευση ενός στοιχειωδώς έστω καταρτισμένου ψυχολόγου), τη ζήλεια για το δυναμισμό και τα επιτεύγματα του Εβραϊκού λαού.
Οι Εβραίοι πετυχαίνουν με ότι καταπιαστούν και αυτό προκαλεί ένα φθόνο ιδιαίτερα έντονο και ποταπό σε αυτούς που είναι ανίκανοι για οποιαδήποτε δημιουργία. Στην περίπτωση της Παλαιστίνης στην οποία είναι στραμμένα τα βλέμματα των δυτικών και όπου εδράζεται το άλλοθι για τον αντισημιτισμό τους, λόγω της δήθεν αδικοπραξίας των Ισραηλινών προς τους Αραβες Παλαιστίνιους, μόνο με κάποιες ακόμα πιο συγκεκριμένες ερωτήσεις μπορεί να τιθασευτεί η ιδεοληψία τους. Δέχεστε την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ; Γνωρίζετε τι ακριβώς θέλουν και επιδιώκουν οι Αραβο-παλαιστίνιοι; Τι ακριβώς εννοείτε με το: from the river to the sea Palestine will be free? Τι ακριβώς θέλετε να κάνουν οι Ισραηλινοί για να μην τους κατηγορείτε, αντιπαθείτε, μισείτε; Αν το κάνουν θα πάψετε να τους βλέπετε αρνητικά;
Μόνο αφού απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα μπορεί να γίνει κατόπιν κάποια ουσιαστική συζήτηση και να κατανοηθεί η αληθής πρόσληψη της πραγματικότητας και ο ψυχισμός των εκδηλουμένων. Και σε τελική κατάληξη να ξεχωρίσουν οι λογικοί πρώην παραπλανημένοι από τους εμμονικά παράλογους.
Γιώργος Χώτος, Αύγουστος 2024