Η χώρα αυτή των 8,5 εκατομμυρίων ψυχών έχει έκταση όση περίπου η Πελοπόννησος και σ’ αυτή την περιοχή που το μεγαλύτερο μέρος της είναι έρημος, χωρίς αναδιπλωμένες ακτές, χωρίς ποτάμια και υδάτινο δυναμικό, χωρίς εύφορα εδάφη και ορυκτά, συνωστίζονται άνθρωποι και κατασκευές.
Εργοστάσια αγαθών της καθημερινότητας, χωράφια και θερμοκήπια, φάρμες με ψάρια, εργοστάσια και εργαστήρια ηλεκτρονικών, βιομηχανίες οπλικών συστημάτων (αεροπλάνων, πλοίων, υποβρυχίων, τεθωρακισμένων, πυροβόλων, τυφεκίων, βομβών, πυραύλων, κλπ), μονάδες στρατού υψηλής εκπαίδευσης, αεροδρόμια, ναύσταθμοι, αντιβαλλιστικοί θόλοι, πυρηνικές βάσεις, μοντέρνες πόλεις, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα υψηλού επιπέδου, ναοί όλων των θρησκειών, τουριστικά θέρετρα, αρχαιολογικοί χώροι και άνθρωποι με σιδηρά εθνική συνείδηση, την Εβραϊκή, παράλληλα και με τους ισότιμους αραβικής καταγωγής και μουσουλμανικού θρησκεύματος υπηκόους που αποτελούν το 20% του πληθυσμού, δημιουργούν ολοένα και ακμαιότερο το κράτος του Ισραήλ.
Ολοι και όλα, άνθρωποι και κατασκευάσματα ζουν υπό τη διαρκή αγωνία πυραυλικών και τρομοκρατικών χτυπημάτων και γι’ αυτό έχουν αναπτύξει τις τρομερότερες μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη. Στον πληθυσμό τους που έχει την αίσθηση ότι ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια στην οποία νοιάζονται όλοι για όλους, υπάρχουν και οι παλαβοί τους, τα εξτρεμιστικά θρησκευτικά ή αντιδραστικά στοιχεία που δρουν υπονομευτικά, όμως η άψογη προεδρευόμενη δημοκρατία τους απορροφά κάθε κραδασμό παραμένοντας προσηλωμένη στην επιβίωση του έθνους.
Το Ισραήλ ίπταται καβαλώντας το βέλος του χρόνου και οι Αραβες γείτονες το φθονούν. Το φθονούν όμως και μύριοι όσοι άλλοι ανά τον κόσμο που πολύ θα ήθελαν να το γυρίσουν στη λίθινη εποχή βάσει των ιδεοληψιών τους.
Η Ελληνική κοινωνία λογιζόμενη μεσοσταθμικά το μισεί και αυτή, πότε άλλωστε στον τόπο μας το συναίσθημα υποτάχτηκε στην πραγματικότητα; Όμως το έξυπνο μυαλό που σκέφτεται το συμφέρον του οφείλει να προβληματιστεί. Γιατί πανάθεμά το δεν μπορούμε κι εμείς εδώ να μιμηθούμε τη μέθοδο της εκπληκτικής του ανάπτυξης; Ας το κάνουμε, ας το φθάσουμε κι ας το μισούμε όσο θέλει η ψυχή μας.
Γιώργος Χώτος, Δεκέμβριος 2024